19. Ode aan mijn vrouw

Deze keer een gedicht van de hand van ‘de dichter des Vrijlands’:

Twaalf en een half jaar geleden ... is het zo lang alweer?

We hebben samen veel beleefd, het ging op en neer

14 september 2007

Dat zijn 4.565 dagen! Poeh, je zult ze maar samen met mij moeten beleven! 😉

Met het gezin een weekendje weggeweest om dit heugelijke feit te 4-en

Alle fotoalbums en films bekeken met z’n 5-en

Ok, ok, ik weet het, het rijmt niet altijd

Noem dat dan maar mijn dichterlijke vrijheid

Ach, weet je wat, ik stop met dat krampachtig zoeken naar rijmwoorden

Tijd besteden aan de onderliggende boodschap is veel belangrijker!

Dus terug naar die bewuste vrijdag in 2007

Het was een prachtige dag, de zon scheen volop

En daar stond ik dan op de loopbrug van ons vorige huis met het trouwboeket in mijn hand

Eén van mijn mooiste geluksmomenten toen jij (eindelijk) de deur open deed!

Daarna met de bakfiets naar het kasteel, waar Evy de ringen bracht met haar ‘babyrollator’

Geweldig om dit zoals gezegd een paar weken geleden met onze kids terug te kijken

Tijdens de ceremonie beloofde ik dat ik het wat rustiger aan zou gaan doen

Het is maar goed dat ik destijds geen termijn heb genoemd, maar het begint te komen! 😉

Tegelijkertijd waardeer ik je geduld en je luisterend oor. Yep, daar zit soms de ondankbare taak bij om af en toe mijn gemopper aan te horen

Maar weet dat ik je juist daar ook ontzettend dankbaar voor ben!

En ja, het is niet altijd leuk om de dingen te horen die ik eigenlijk niet zou willen horen, maar ik kom er wel verder mee

Je helpt me in mijn tocht naar een betere versie van mezelf!

En bij dit alles hoort ook dat je me vrijlaat, zodat ik ook mijn eigen weg kan bewandelen

Zoals we zeggen: we zijn alleen, we zijn samen en we zijn een gezin!

En dan denk ik gelijk aan de quality time met de kids: de ‘1 ouder 1 kind’ schouwburg tripjes en weekendjes weg met 1 van hen bijvoorbeeld

Allemaal komende uit jouw hoge hoed! Echt top!

We hebben de laatste jaren aardig wat dingen voor onze kiezen gehad en ondanks, of misschien moet ik wel zeggen ‘dankzij’ al deze gebeurtenissen zijn er veel positieve veranderingen gaande

Zoals we vaak lachend tegen elkaar zeggen: ‘Ach, het wordt nog wel eens wat!’ 😉

Tot slot, om op mijn manier dit verhaal af te sluiten: je geniet van ‘de kleine dingen in het leven’

En daarom ben ik zo blij dat ik niet zo groot ben! 😂

Lieve schat, wat ben ik super blij met jou!

Zullen we nog zo’n periode doen?
 

 
(11-3-2006, als onderdeel van mijn huwelijksaanzoek)

 
(14-3-2020 vanochtend)