4. Bedenk goed ...

wat je met je laatste Rolo doet! Wie kent deze reclame uit de jaren 90 niet?

Maar daar gaat dit verhaal niet over.

Allereerst wil ik iedereen hartelijk bedanken voor de lieve en welgemeende woorden als reactie op mijn vorige verhaal! Ik ben nu weer een aantal dagen thuis en het was een intensieve en emotionele week. Vooral vanwege het teruggaan naar de plek waar ik ben gevallen én de beklimming van de Alpe d’Huez afgelopen donderdag (maar over dat laatste zal ik in één van mijn volgende verhalen wat meer schrijven).

Maar het was ook een fijne week. Het is een prachtige omgeving, geen enkele andere Nederlander te zien (op de man bij de receptie na dan, maar hij is eigenlijk een Fransman met een Nederlandse moeder) en het is lekker rustig (het enige dat ik op een gegeven moment hoorde was mijn eigen hartslag 😊). Maar wel in mijn achterhoofd hebbende dat Caroline in Nederland de boel draaiende hield! (nogmaals dank hiervoor lieve schat!)

Om jullie mee te laten genieten van wat daar allemaal te zien is heb ik hieronder een aantal foto’s geplaatst (ik houd het beperkt, want het moet natuurlijk geen vakantieboek worden met meer dan 100 leuke kiekjes!)

Geweldig uitzicht vanaf mijn balkon!

Steen der wijzen? Wel nee, mijn ‘plekkie op deze aarde’, waar ik jaarlijks naar terugkeer
(Bekijk ook het filmpje dat ik hiervan heb gemaakt onder tabje "Video's"!)

De wandelroute naar mijn steen neemt je ook mee langs 4 meren

En tot slot heb ik vorige week maandag ‘mijn’ berg (de col du Galibier) beklommen!

Foto’s zijn leuk, maar wat ik eigenlijk in dit verhaal met jullie wil delen is het volgende: neem ook tijd voor jezelf!

Ik kom sinds 2014 in Valloire. Ik had destijds een sabbatical genomen en Caroline zei uit eigen ervaring dat het ook goed voor mij zou zijn om even alleen weg te gaan. ‘Nou, dat had ik echt niet nodig hoor. Ik ga liever met anderen ergens naar toe’. Maar ze had gelijk: al na dag 1 moest ik toch wel toegeven dat het ook echt wel fijn was om even (alleen) weg te zijn van de dagelijkse beslommeringen… 😊

Axl Rose van Guns N’ Roses zingt in November rain de volgende tekst (dit is niet echt waar het liedje over gaat, maar voor mij is het nu toepasselijk):
Do you need some time on your own
Do you need some time all alone
Everybody needs some time
On their own

Eén van de belangrijkste redenen waarom ik elk jaar een weekje alleen wegga is om na te denken over van alles en nog wat. Ik kan iedereen aanraden om even afstand te nemen en met een helikopter view naar je eigen leven te kijken. Zijn de dingen die ik dagelijks doe nog wel mijn dingen? Krijg ik hier nou positieve energie van? Hoe is het met mijn werk? En wat kan en wil ik eraan veranderen? Wees eerlijk tegen je zelf. 
Je hoeft er niet speciaal 1.000 km voor te gaan rijden en je hoeft niet gelijk een hele week weg. Het maakt niet uit waar (thuis, in een hutje op de hei, …) of hoe lang. Maar een tip: doe het niet efkes tussen de soep en de aardappels. Neem hiervoor wel de tijd.

Het voelde voor mij in eerste instantie egoïstisch, maar uiteindelijk word je er zelf beter van en daarmee ook je omgeving!

En zeg ik nu dat je dit móet doen? Nope, niks móet, het is compleet aan jezelf, bij mij helpt het in ieder geval.

Bedenk goed... wat je met je leven doet!

Ik hoor weer graag van jullie!

P.S. Dit is alweer het vierde verhaal sinds de start van mijn reisblog. Heel toevallig is er de afgelopen weken veel gebeurd waar ik over wilde schrijven. Wen er maar niet aan, want deze frequentie zal het niet blijven! 😊
P.S. 2: Vergeet het filmpje niet!