152. Als een boemerang

In vergelijking met Milaan verblijf ik op dit moment iets dichterbij huis: op ons oude vertrouwde vakantiepark ’t Wolfsven.

Hoe zijn we hier eigenlijk ooit terecht gekomen?
Nou, dan moeten we een tijdje terug in de tijd. Er was eens …. een huizenkrant. Je weet wel, zo'n papieren ding dat wekelijks op de deurmat viel. Op elke bladzijde stonden advertenties met huizen te koop. Maar wel zo klein dat je bijna een vergrootglas nodig had om überhaupt te kunnen zien hoe het huis er aan de voorkant uitzag. Niks vergeleken met nu: tegenwoordig hoef je de deur niet meer uit en loop je vanachter je laptop virtueel door de woning (al mis je dan natuurlijk wel de geur van die warme appeltaart 😂).
Op de voorpagina van de huizenkrant stond altijd in groot formaat de ‘aandachtstrekker’. En op een willekeurige vrijdagavond in 2003 lazen we dat er nog enkele nieuwbouwhuizen te koop waren in Geldrop. Nu waren we in die tijd qua huizen zoeken eigenlijk meer op het noorden van Eindhoven gericht, maar ach, even gaan kijken waar dan die huizen zouden komen te staan kan nooit kwaad, toch? Al moet ik er gelijk bij zeggen dat we toen wel eerst even moesten opzoeken waar Geldrop nou eigenlijk lag! 🙈
De volgende ochtend zijn we er naar toe gereden en aangezien het ons wel een leuke buurt leek hebben we daarna gelijk een bezoekje aan de makelaar gebracht. Niet veel later hebben we onze handtekening onder het koopcontract gezet. Tsja, soms kan het snel gaan.

We hebben daar vanaf 2004 met ontzettend veel plezier gewoond, maar na 12 jaar (en drie kinderen verder 😊) was het tijd voor iets anders. We waren eigenlijk van plan om in dezelfde wijk te blijven wonen, maar ook dat liep net iets anders: Caroline appte me op een willekeurige dinsdagmiddag over een compleet ander type huis in een compleet andere wijk. Ik weet nog dat ik in eerste instantie niet heel erg enthousiast was, maar weet je wat: even gaan kijken kan nooit kwaad, toch? 😉 Maar wat bleek, het huis was eigenlijk al verkocht. Balen! Aangezien het toch in onze hoofden bleef ‘doorsudderen’, trok Caroline haar stoute schoenen aan en belde de makelaar om ons telefoonnummer achter te laten, want hoe klein de kans ook was, stel dat …… (en wij als wiskundigen zouden zeggen kans 0 is ook een kans 😁).
En ja hoor, tot onze grote verbazing werden we een paar weken later gebeld dat de verkoop toch niet was doorgegaan!

Maar wanneer komt ’t Wolfsven nou eens aan bod in dit verhaal?
Ongeveer ….. nu! Het was begin 2017 en ons ‘bijna oude’ huis werd uiteindelijk nog sneller dan verwacht verkocht. Én de koper wilde er eigenlijk de dag erna al in! Ja, dat ging natuurlijk niet lukken, maar we wilden wel meewerken om zo snel mogelijk te vertrekken. Alleen konden we op dat moment helaas nog niet in ons ‘bijna nieuwe’ huis. Hoe gingen we dan die 7 weken overbruggen? Nou, daar komt ie: gelukkig lag er op 10 minuten afstand een vakantiepark in de buurt: ’t Wolfsven! We moesten heel goed nadenken wat er naar de opslag kon en welke dozen er mee moesten naar onze tijdelijke woning. Al met al kijken we terug op een ontzettend leuke tijd zo met z’n allen. We waren een ervaring rijker! 

Sindsdien zijn we graag geziene gasten in ‘t Wolfsven. Nou ja, dat weet ik eigenlijk niet precies, maar we komen in ieder geval nog regelmatig terug. 😅

• En het varieert elke keer weer wie dan gaan: Caroline wel/niet, Peter wel/niet, 1-2-3 kinderen wel/niet. Alleen het scenario ‘Kids only’ is nog niet gebeurd. 😂 Afgelopen januari waren we hier ook en de verdeling destijds was ons zo goed bevallen dan we het deze week gewoon weer op dezelfde manier doen: afgelopen weekend met diegenen die wilden/konden, daarna Caroline een paar dagen en tot slot sluit ik de rij om de resterende dagen te relaxen. Want voor dat laatste doen we het ook: even weg van de dagelijkse bezigheden, even niet continu ‘aan’ staan, lekker wandelen in het bos, lezen, rust, stilte, ….
• En in mijn geval: ook tijd om iets nieuws op papier te zetten. Ik heb vanuit hier al vaker verhalen geschreven, elke keer over een ander onderwerp en elke keer vanuit een ander huisje.
• En als het zo dichtbij huis is, dan mag de fiets uiteraard niet ontbreken:
  
• En voor mijn ander doel dit jaar ben ik ook al druk aan het oefenen (ja, ik weet het, het is nogal een opgave. Keuzestress! 🤣):
  
• En …. dit was het wat betreft ’t Wolfsven. Ik ga nu lekker in de zon zitten! 😎