120. Fietsen, spelletjes en weinig slaap

De laatste keer mee op schoolkamp… aan alles komt een eind.

Komende week ga ik samen met Stan (en zijn 29 vriendjes en vriendinnetjes!) weer eens wat anders doen dan achter mijn laptopje zitten. 😊

Het was trouwens nog wel even spannend of ik überhaupt mee mocht, want er hadden zich meer ouders aangemeld dan benodigd. Dit was eigenlijk boven verwachting, want het is niet voor iedereen altijd even makkelijk te regelen om 4 dagen weg te zijn van huis en werk. Maar half februari kwam het verlossende woord: ik was één van de gelukkigen! Wellicht hebben mijn smileys in mijn ‘aanmeldberichtje’ toch geholpen. 😁

Naast dat natuurlijk voor Stan na de zomer een nieuwe schooltijd aanbreekt, is het voor ons als ouders ook wel bijzonder: de basisschool-periode begint nu echt wel ten einde te raken. Na zoveel jaar, je kinderen zien opgroeien, de dingen die ze daar allemaal hebben geleerd, de band die je met de meesters en juffen heb opgebouwd, de ansichtkaarten-actie waarmee heel veel geld voor het KWF was opgehaald, etc, etc. Bij het daadwerkelijke afscheid in juli zullen we denk ik nog wel een keertje extra slikken. Het was een mooie tijd!

Alvast vooruitkijkend is het leuk om te melden dat vanaf september onze kinderen nog 1 schooljaar met z’n allen op dezelfde school zitten: we hebben dan een ‘eindexamen-er’, een ‘halvewege-ner’ en een brugklasser! 😉

Maar zover is het nog niet! Eerst maar eens gaan genieten van het schoolkamp!

Ter voorbereiding ben ik vorige week samen met een andere vader de fietsroute gaan verkennen. Dit was dezelfde vader die mij vorig jaar ook op de fiets vergezelde. En aangezien hij de afstand heen en terug op 1 middag (inclusief de fikse tegenwind) op zijn normale fietsje destijds toch wel pittig had gevonden, had ie deze keer de elektrische fiets van zijn vrouw geregeld! 😄
En daar gingen we dan: niet met Google maps voor onze neus, maar gewoon met de route ouderwets op papier, van knooppunt naar knooppunt. Mijn ‘home made’ fietsplankje deed weer goede dienst, maar binnenkort kan deze dus ook de prullenbak in. Want ja, ik ga er toch vanuit dat Marcel en ik in september wel onze telefoons zullen gaan gebruiken voor de Monopoly-route! 😉

Dinsdag vertrekken we. Laten we hopen dat er deze keer geen taferelen zijn zoals een lekke band, een leerling die constant aan het fietsen is met de dynamo tegen haar band aan, of een botsing met twee sturen.

En als we daar zijn verwacht ik niet dat het Monopoly bord tevoorschijn zal komen, maar de kans is wel erg groot dat ik vrijdagmiddag bij thuiskomst deze Kanskaart trek! 😂