35. En weer een tikkeltje lichter!

Zijn de Corona kilo’s er dan vanaf zal je misschien denken? Nou, zoals in een eerder verhaal al aangegeven: die hebben zich bij mij nog niet ontwikkeld… en dat wil ik graag zo houden ook! 😉

De Kerst kilo’s dan? We hebben die dagen zeker niet op een houtje gebeten maar aangekomen ben ik destijds niet.

Oh, dan zullen het wel de Oud&Nieuw pondjes zijn! Nee hoor, dat is ook niet het geval. Het aantal oliebollen dat ik toen gegeten heb is op 1 hand te tellen.

Dan kan het niet anders zijn dan de Paas kilo’s. Nope, zover ik weet liggen de chocolade paaseieren nog niet in de schappen.

Het antwoord?
Ik heb vanmiddag ‘gewoon’ mijn verstandskies laten trekken!

Binnen het kwartier was het gepiept en liep ik met een dikke wang het ziekenhuis uit. Maar ik moet zeggen: echt handig is het niet om gelijk daarna al te moeten praten tijdens een werkoverleg, laat staan typen met 1 hand omdat je met de andere hand een ice pack tegen je wang aan het duwen bent. 😉 Maar goed, de komende dagen pijnstillers en spoelen en hopen dat ik er niet, net als bij een collega, veel pijn en een ontsteking aan overhoud.

De eindconclusie…. stel dat het er toch ooit van komt dat we die berg op gaan fietsen, dan ben ik in ieder geval weer een stukje lichter! 😉