67. Op herhaling

Vandaag heb ik voor de tweede keer in korte tijd de Limburgse heuvels ‘bedwongen’.

De eerste keer was vorige week zondag: samen met Marcel zijn we naar onze vaste stek in Vijlen gereden. De parkeerplaats was op 1 auto na helemaal leeg dus we hadden het rijk voor ons alleen (What happens in Vijlen stays in Vijlen, toch Marcel? 😂).
Het weer was duidelijk beter dan tijdens het stormweekend, al moesten we af en toe in de afdalingen wel opletten voor bevroren weggedeelten aangezien de temperatuur rond het vriespunt lag.
Gelukkig hebben we in ieder geval geen extra meters af moeten leggen vanwege de ‘Vastelaovend’, oftewel carnaval: we kwamen hier en daar wel een verklede mafketel tegen, maar het was natuurlijk nog te vroeg voor een grote polonaise.
Trouwens, nog wel 1 ‘gevoelig’ puntje onderweg: twee oudere mensen op elektrische fietsen haalden mij bergopwaarts op het gemakje in! Nou, dat was niet écht motiverend! ☹ Al moet ik er wel gelijk bij zeggen dat ik op dat moment al 65 km had rond gezwoegd met flink wat hoogtemeters achter de kiezen. Dus dat verzachtte enigszins de (mentale) pijn. 😂
Alles overzien was deze eerste fietstocht toch een tikje zwaarder dan gehoopt. De dagen erna had ik best veel last van mijn benen en mijn heup. Maar aan het eind van de week had ik een geruststellende gedachte: “Ook al verliep de eerste serieuze test nog niet helemaal naar behoren, ik hoef ook niet nu al te schitteren natuurlijk. Daar wacht ik gewoon mee tot 2 juni!” 💪

Hoe ging het dan vandaag?
Waar ik vorige week vergezeld werd door 1 fietsmaat, was ditmaal het gehele team aanwezig:

Zoals je ziet een kleurrijk drietal! 😉
Gezamenlijk begonnen we aan de start en gelukkig kwamen we uiteindelijk ook weer alle drie aan bij het beginpunt, ieder zo met zijn eigen snelheid en afgelegde kilo- en hoogtemeters.
Deze keer waren trouwens mijn elektrische fiets-‘vrienden' in geen velden of wegen te bekennen.
In vergelijking met vorige week ging het verbazingwekkend stukken beter. En nu maar hopen dat de naweeën komende week minder heftig zullen zijn.

Conclusie: er is nog genoeg werk aan de winkel, dus Limburg: ik vermoed dat we elkaar de komende maanden nog wel eens vaker zullen zien. 😉