124. Sneetje erbij

Begin dit jaar heb ik een aantal vooronderzoeken laten doen aan mijn linkerpols. Reden is de continue tintelingen aan mijn duim en wijsvinger. Het gevoel kun je vergelijken met de verdoving bij de tandarts. Je tikt op je wang, maar je voelt niks. Ik heb er in het dagelijkse leven gelukkig niet mega veel last van, maar het is vooral onhandig als je opeens je vork laat vallen. Of dat je op zoek bent naar je sleutels in je tas, maar je kunt ze niet onderscheiden van de andere spullen. 

Ten tijde van mijn fietsongeluk in 2018 is er een botsplinter in mijn zenuw terechtgekomen. De tintelingen waren op dat moment nog heviger en er is toen wel al gezegd dat het zou kunnen zijn dat dit niet meer zou herstellen. Toen ik op de operatietafel in Frankrijk lag is naast mijn dubbele polsbreuk ook het ‘carpal tunnel syndrome’ meegenomen (er gaan zenuwen en pezen naar je hand door een tunneltje aan de binnenkant van je pols en in mijn geval was dat tunneltje vernauwd). Deze operatie stond destijds al op de planning voor in het ziekenhuis in Geldrop, maar ik heb toen in mijn beste Frans aan de artsen duidelijk proberen te maken dat ik hier ook last van had. En blijkbaar begrepen ze het, want de ochtend erna was er een extra rijtje met hechtingen te zien. 😊

Het dove gevoel in mijn vingers is de afgelopen jaren helaas niet weggegaan en begin dit jaar was ik op het punt gekomen dat ik voor eens en voor altijd wilde weten of dit het is en ik het de rest van mijn leven hier mee moet doen, of dat er nog iets aan te doen was. Uit de onderzoeken bleek dat er bij de tunnel weer wat ‘opstopping’ zichtbaar was, dus daarnet ben ik wederom onder het mes gegaan:

De operatie zelf was, zoals de arts zei, een ‘Carpal tunnel syndrome PLUS’: er zat best wel wat littekenweefsel van de vorige operatie en ook had hij het over een peesontsteking. Over twee weken moet ik terug en dan wordt het eindresultaat beoordeeld. De tintelingen zullen waarschijnlijk niet volledig verdwenen zijn, maar als het al weer wat minder is zou in ieder geval ook al fijn zijn! En dan zien we daarna wel weer verder, want ja, we hebben het tijdens de operatie ook nog gehad over die plaat in mijn linkerpols…

Hoe dan ook: fietsen zit er de komende weken dus even niet in, want met 1 hand is dat toch echt niet HANDig. 😉

Oh ja, tot slot: de ziekenhuisrekening.. die zal zeker nog wel komen, als het maar niet dit wordt: 😂