137. ‘Ietsje’ meer

Vanochtend zijn we vol goede moed vanuit Geldrop vertrokken voor het Monopoly avontuur! Of ik er helemaal klaar voor was? Nee dat niet, maar ik ging het gewoon proberen en dan wel zien hoe het zou gaan.

Tijdens de eerste 50 kilometer fietsten we door verschillende Brabantse dorpen en het leek wel of er dit weekend overal kermis was. Op een gegeven moment hadden we het niet meer over de Monopoly route maar hadden we het omgedoopt tot de ‘kermis’-route. 😂

Onze eerste tussenstop was net onder Nijmegen. Bij de vader van Marcel hebben we een bakje koffie/thee gedronken, een plaspauze gehouden en de bidons opnieuw bijgevuld. Het fietsen ging tot dan toe eigenlijk best wel naar tevredenheid.

Toen we bijgetankt weer weggingen liet mijn fietscomputertje de tijd en snelheid niet meer zien. Hmmmm, vreemd. Ik had reservebatterijtjes meegenomen, maar zelfs na twee nieuwe batterijen kwam er nog steeds niks op het scherm. Dit was wel even balen, maar gelukkig deed de elektronica van Marcel het nog wel. Na een kilometer of 10 kwam ik er achter dat ik blijkbaar tijdens de pauze ergens opgedrukt had met als gevolg dat de snelheid niet gemeten werd. Ok, handige actie Peter. 😊

Na een mooi plaatje bij het oversteken van de Maas kwamen we 35 kilometer later in Arnhem aan.

Nu had ik in december al wat ‘voorwerk’ verricht (zie verhaal 116) dus ik wist waar we de straatnaambordjes konden vinden:

Zo, de eerste kaartjes waren binnen! 💪

Het was op dat moment halverwege de middag en tijdens het nuttigen van een colaatje (voor de extra suikers! 😊) gingen we op zoek naar onze eerste overnachtingsplek. Vanwege het mooie weer en de activiteiten in en rondom Arnhem en Apeldoorn was het lastig om een beetje betaalbaar onderkomen te vinden. Daarom besloten we op deze eerste dag toch maar verder te fietsen richting Zwolle.
Maar wat we vanmiddag geleerd hebben is dat vanaf centrum Arnhem het best aardig omhoog gaat als je de stad wilt verlaten en toen we ook nog heuvel op, heuvel af gingen op de Veluwe hadden we een paar keer zoiets van: ‘Ai, was dit wel handig?’
Maar net als vanochtend gingen we vol goede moed verder en met af en toe een rustmomentje (en krentenbollen, chocoladebollen, energiebars en dextro energies….)  fietsten we door een dorpje waar we een 'gezonde voedzame' maaltijd hebben genuttigd.
    

In het donker kwamen we uiteindelijk aan bij Dorpsstraat, Ons Dorp (= Zwolle, dé Monopoly-stad, zie verhaal 125).

Daarna was het nog een kleine 10 kilometer naar het hotel. Alles bij elkaar hebben we er vandaag 160 kilometer op 'zitten'. 😅
En met dat aantal gefietste kilometers (‘ietsje’ meer dan gepland) zouden we het misschien ook nog wel in 5 dagen kunnen halen. Hmmmm….
Maar daar gaan we nu niet verder over nadenken. De eerste dag zit er op. Nu eerst een heerlijke douche en dan hup ons tweepersoonsbed in (waar we uiteindelijk toch nog twee aparte dekbedden voor hebben gevraagd 😂).